Friday, July 08, 2005

Boottocht en bisons

Om half acht heb ik de familie zover, dat er uit bed gekropen wordt en een uurtje later zitten we aan het ontbijt bij de Pioneer Grill, net als gisteren. Katja en ik bestellen weer de appel en havermout pannenkoeken, die waren zo verschrikkelijk lekker! De rest van de familie besteld volkoren pannenkoeken met huckleberries.

Vanochtend hebben we om 11 uur een reservering gemaakt om een drijftocht op de Snake rivier op een enorme opblaasboot te gaan maken. Hiervoor moeten we in Moose Junction zijn en dat is zo’n 20 mijl naar het zuiden.

Omdat het Teton gebergte in het westen ligt is het licht voor fotografie het beste in de ochtend. Op weg naar Moose Junction komen we langs een paar van de meest bekende foto gelegenheden in het park. Als eerste stoppen we bij Oxbow Bend. Hier zien we een heel mooie reflectie van het gebergte in de rivier en zien we voor het eerst een witte pelikaan van dichtbij.

Bij de Snake River overlook nemen we veel foto’s. Dit is het punt waar Ansel Adams, de beroemde fotograaf, zijn wel bekende foto van de Tetons maakte.

Daarna zien we links van de weg opeens een hele kudde bisons grazen. We kunnen een zijweggetje nemen en voor we het weten zitten we er vlakbij! Opeens komt er een enorme bisonstier uit het veld rennen, vlak voor onze auto langs. Wat kunnen die beesten een vaart maken, zeg! Die wil je niet achter je aan krijgen. We nemen weer een heel stel foto’s, ook van de fotogenieke huisjes daar.

Het is inmiddels alweer 10:45 en dus opschieten geblazen om op tijd te zijn voor de boottocht. Jammer, want ik had nog meer oude schuren op de gevoelige plaat vast willen leggen.

We parkeren bij Moose Junction en om klokslag 11 uur komen de vans met de boten aanrijden. We betalen en tekenen het aansprakelijkheidspapier, dat je bij dit soort dingen altijd voorgelegd krijgt. Een half uurtje later en tien mijl verderop klimmen we met zwemvesten aan in de boot. Onze gids is Alex, een zeer gespierde jongeman, die na het voltooien van college besloten heeft een jaar in Jackson door te brengen.

Het wordt een adembenemende iets meer dan twee uur durende tocht. We hebben prachtig uitzicht op de bergen, zien een jonge adelaar vlakbij in het gras zitten en de adelaar ouders in de bomen, die hun nest in de gaten houden. Ook vliegt er een osprey recht over ons heen. Even later zien we twee bisons grazen, die zich helemaal niets van ons aantrekken.

Om half twee zijn we terug aan wal en vlakbij het restaurant, Dornan’s, waar we twee dagen geleden ook geluncht hebben. Het eten daar was goed en we vergaan van de honger. Geen moeilijke keus dus! Ik bestel hetzelfde, een olive tapenade en een spinazie salade. Het smaakt net zo lekker als eergisteren.

Terwijl Rick benzine tankt zien we hoe een Ranger een bepakte en bezakte fietser ondervraagt. Er zijn in dit park veel meer Rangers, dan ik ooit in andere parken heb gezien.

Na de lunch rijden we naar de Jackson Lake dam. Daar parkeren we langs de rivier, want we hebben wel zin om wat in het water te spelen. Terwijl Rick en de kinderen steentjes gooien en zoeken, vind ik een droge rots langs het water en zit met mijn benen in het water te genieten van het schouwspel, dat een witte pelikaan en een heel stel futen laten zien. Hier zou ik nou uren door kunnen brengen!

Maar de anderen willen ook nog naar het meer, dus rijden we daar langs op zoek naar een plekje. Dat vinden we al gauw en ook hier is het weer zo sereen en mooi. We blijven er een uurtje en gaan dan terug naar het hotel.

Omdat we laat lunch hebben gegeten besluiten we weer rond acht uur bij de Mural Room te gaan eten. Dit is een goed restaurant, maar ik ben blij, dat we morgen verder gaan, want ik heb het menu hier nu wel gezien!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home