Naar Yellowstone

Onze laatste ochtend in Grand Teton National Park en ik wil dat vroege ochtendlicht niet missen! Bovendien zijn er zo vroeg heel wat dieren te zien. Dus stap ik om half zeven uit bed. Katja had gisteren nog aangegeven, dat ze ook mee wilde, maar op het moment van confrontatie was het bed toch lekkerder. Ik denk al, dat ik er alleen op uit zal moeten, als Rick plots naast zijn bed staat. Hoera! Want het is natuurlijk veel leuker met iemand anders.

We stappen in de auto en rijden naar Oxbow Bend, waar de reflectie in het water zo mooi is. Meteen zien we een kudde elk in de verte grazen en niet ver van ons af staat een vrouwtjes eland. De omstandigheden om Mount Moran reflecterend in het water te fotograferen zijn perfect.

Even verderop vinden we een onverharde weg en besluiten die eens te proberen. We worden meteen beloond met een paar pronghorn antilopes, die rustig staan te grazen. Later zien we ook nog een paar mannelijke elk met grote geweien. Of de foto’s gelukt zijn weet ik niet, maar het was een prachtig gezicht!

Om half acht zijn we terug bij het hotel en bonjouren de kinderen hun bed uit. We hebben als ontbijt “breakfast bars” (ontbijt repen) gekocht, zodat we geen tijd in een restaurant hoefden te verliezen. Het is niet ideaal, maar zo houden we het tot de lunch uit.

Rick zoekt overal, maar hij kan de tweede sleutel van de hotel kamer niet vinden. Nadat we alles in de auto hebben geladen gaat hij uitchecken en opbiechten, dat we nog maar een sleutel hebben. Dat blijkt vaker voor te komen, want er is geen probleem. Een paar uur later vindt Katja de sleutel in Ricks camera tas, daar had hij hem tijdens de boottocht gisteren voor de zekerheid in gedaan.

Nog voor half tien rijden we weg van de Jackson Lake Lodge. Ik kan deze lodge van harte aanraden! En ik ben trots op de kinderen, want die hebben genoten, ondanks het gemis van welk electronisch genot ook. Zo zie je maar weer, de natuur biedt genoeg afleiding! Of zoals we hier zeggen: “step outside, the graphics are amazing!”

Al snel rijden we Yellowstone National Park binnen. Net binnen het park missen we een waterval, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt als we bij Lewis Falls stoppen. Een heel mooie waterval, die je van verschillende kanten kunt zien. Het valt ons op hoeveel enorme campers hier rondrijden!! Sommigen lijken wel bussen.

We denken in Grant Village te gaan lunchen, maar we komen daar al voor elf uur aan en besluiten even door te rijden naar West Thumb basin. Daar zien we onze eerste hot springs, ongelooflijk hoe diep blauw het heetste water is en hoe fel de gele en oranje kleuren van de bacteries zijn! Ik had er foto’s van gezien, maar in het echt is het onbeschrijflijk mooi. In mijn gids lees ik, dat West Thumb best overgeslagen kan worden, want het haalt niet bij Upper, Middle en Lower Geyser basin. Nou, dat belooft dan wat!

Ook de kinderen zijn helemaal onder de indruk. Zelfs Saskia wil langer blijven om te luisteren naar het verhaal van een van de rangers, die leuke vragen stelt aan de kinderen en het geheel zo heel interactief maakt. We moesten allemaal raden hoe warm een van de bronnen was. Natuurlijk in Fahrenheit en dan merk ik opeens, dat ik daar toch niet zo goed in ben. Ik weet (natuurlijk), dat het kookpunt van Celsius 100 graden is, maar wat dat in Fahrenheit is weet ik niet. De bron blijkt 174 graden Fahrenheit te zijn, bijna kokend dus.

Na deze wandeling hebben we allemaal honger, ook al is het pas half twaalf. We eten een simpele lunch bij de Yellowstone Grill in Grant Village. Burgers en salades staan daar op het menu. Het voldoet voor ons en het is snel.

Met volle magen rijden we verder. Ik wil graag brochures over de verschillende wandelingen in het park en die kun je het best bij een Visitor Center krijgen. We stoppen dus bij het Visitor Center van Old Faithful, ook al plannen we die later in ons bezoek te gaan zien. Rick kan geen parkeerplaats vinden en laat mij er dus uit. Terwijl ik naar het Visitor Center loop zie ik, dat Old Faithful op het punt van uitbarsten staat. Opgewonden wil ik daar de anderen van op de hoogte stellen, maar mijn mobieltje werkt hier niet. Dan maar alleen genieten van het watergeweld.

Als de uitbarsting klaar is vraag ik om informatie over het Junior Ranger programma voor Kai en Saskia. Ik weet niet of ze het willen doen, maar we hebben nog nooit zoveel tijd in een nationaal park doorgebracht en het is misschien leuk voor ze.

Terug bij de auto zeggen de anderen niets gezien te hebben van de uitbarsting van Old Faithful. We zullen dus zeker terug moeten, hoewel ik nu al door heb, dat dit niet de mooiste geyser is. Terwijl ik bij het Visitor Center was, vertelde een ranger me, dat Great Fountain Geyser waarschijnlijk om 2 uur zou uitbarsten. Deze geyser komt slechts een of twee keer per dag tot leven, dus dat leek ons heel bijzonder.

We racen (zover dat in het park lukt) langs prachtige geothermische landschappen naar Fire Lake Drive, waarlangs Great Fountain Geyser ligt. Eerst zien we niet waar de geyser is en we rijden er voorbij. De weg is een richting, dus teruggaan lukt niet. Het is 13:40 en we haasten ons om nog voor tweeen bij de geyser te zijn. Dit is onze eerste les in de onvoorspelbaarheid van geysers. Er is nog niets gaande, hoewel de aanwezige ranger zegt, dat het in de komende twee uur gaat gebeuren.

Dat is te lang om te wachten in de volle zon, vooral omdat we allemaal naar de wc moeten. Dus rijden we terug naar Old Faithful en vinden daar wc’s en koele drankjes. Hier is het echt druk, maar verder vonden we het in het park wel meevallen.

Gauw rijden we terug naar Great Fountain Geyser en komen er om drie uur aan. Het borrelen is net begon en duurt over het algemeen 60 tot 70 minuten. We willen de uitbarsting absoluut meemaken, dus besluiten eerst een wandelingetje langs de aanwezige hot springs en geysertjes te maken. Ik vind het maar niets, want natuurlijk durven Rick en Kai van alles dichtbij de hete bron, waar de aardkorst superdun is. Ik heb visioenen van brandende kinderen en mannen.

Gelukkig gaat het allemaal goed en als we weer bij de weg terug zijn zien we dat White Dome Geyser op het punt staat uit te barsten (deze geyser doet dat om de 20 tot 30 minuten). Gauw lopen we er naar toe en zijn net op tijd om de uitbarsting mee te maken.

Inmiddels is het kwart voor vier en zit er al een hele menigte te wachten op de Great Fountain uitbarsting. Ik neem mijn statief mee en zet het zo, dat ik goed uitzicht heb en geen zicht op de weg, waar iedereen geparkeerd staat. Er zijn zelfs mensen, die een tailgate party beginnen: een picknick vanuit de achterkant van de auto.

Een Nederlands paar komt kijken, maar kennelijk niet mensen, die het AllesAmerika forum bezoeken, want Rick roept Saskia een paar keer en er komt geen reactie. Even een grappig terzijde, wij herkennen Europese, en vooral Nederlandse, toeristen aan de zwarte sokken, die de mannen met hun sandalen of gymschoenen dragen. Het is een “sure give away”.

Na zeker een half uur wachten begint Great Fountain toch echt flink te borrelen en een tiental minuten later begint de uitbarsting. Wat een spektakel!! We zijn het allemaal eens, het was het wachten in de hete zon waard!!

Omdat het al half vijf is inmiddels rijden we rechtstreeks (ok, met een paar stops om elk te fotograferen) naar West Yellowstone. Daar logeren we in het Holiday Inn Sunspree Resort. We krijgen een prachtige grote kamer toegewezen en de kinderen zijn dolblij om weer even Spongebob te kunnen kijken.

Nadat we een uurtje hebben gerust maken we ons klaar om te gaan eten. Op aanraden van een forumlid gaan we naar de Wolf Pack Micro Brewery. Hier krijgen we heel smakelijk bier en kunnen we kiezen uit sandwiches, salades en pizza’s. Rick informeert wat de “Rocky Mountain Oysters” zijn, ook al fluisterde ik hem al toe, dat ik dacht, dat het stierentestikels waren. En jawel, hoor! Ik wrijf het er meteen in en zeg Rick, dat ik Amerikaanser ben dan hij!

We wagen ons daar maar niet aan, we hebben dat in Texas al geprobeerd. In plaats daarvan bestellen we Jalapeno Poppers en Huckleberry Buffalo Wings (kippenvleugeltjes). Huckleberry spullen vind je hier overal, duidelijk de plaatselijke bes.

Als hoofdgerecht komen er verschillende pizza’s, die van ons met gerookte Gouda. Het smaakt allemaal even goed en de bediening (uit Ohio) is erg vriendelijk en snel (als ik een tweede biertje bestel staat het er binnen de minuut!).

Na het eten halen Kai en Saskia nog een ijsje bij Dairy Queen en daarna gaan we terug naar de kamer. Het was een dag vol indrukken en we zijn allemaal moe.